همه آنچه باید در مورد صندوق های سرمایه گذاری بدانید
- مجموعه: سرمایه های دیجیتالی
صندوق سرمایه گذاری چیست و انواع آن کدامند؟
صندوق سرمایه گذاری چیست؟
صندوق سرمایه گذاری یک ابزار مالی است (همچنین به عنوان یک طرح سرمایه گذاری جمعی یا "CIS" شناخته می شود) که پولی را که گروهی از افراد برای سرمایه گذاری در اوراق مشتقه، اوراق بهادار با درآمد ثابت، سهام و سایر ابزارهای مالی مشارکت می دهند، جمع آوری می کند.
این صندوق ها به مردم امکان دسترسی به بازارهایی را میدهد که در غیر این صورت سرمایهگذاری در آنها بهطور جداگانه دشوار بود. آنها همچنین به تنوع بخشیدن به سرمایه گذاری ها کمک می کنند. آنها پس انداز سرمایه گذاران را در اختیار مدیران سرمایه گذاری قرار می دهند که بازار را برای یافتن بهترین فرصت ها برای کسب سود بررسی می کنند.
صندوق های سرمایه گذاری چه مزایایی ارائه می دهند؟
صندوقهای سرمایهگذاری به افراد این فرصت را میدهند تا هر زمان که بخواهند، استراتژیهایی را برای سرمایهگذاری در بسیاری از بازارهای مالی و داراییها اعمال کنند. آنها علاوه بر مزایای مالیاتی در بسیاری از حوزه های قضایی، شرایط بسیار انعطاف پذیری را برای بازخرید یا انتقال دارایی ها فراهم می کنند.
نحوه سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری
سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری شامل چندین بازیگر کلیدی است.اول، سرمایه گذار وجود دارد (که برخی از طرح های سرمایه گذاری به عنوان "شرکت کننده"، "صاحب سهام" یا "سهامدار" تعیین می کنند).
بعد شرکت مدیریت است، شرکتی که خدمات مشاوره ای به صاحبان واحد ارائه می کند و پول آنها را در اوراق بهادار (مثلاً اوراق قرضه و سهام) در پرتفوی صندوق سرمایه گذاری،سرمایه گذاری می کند. شرکت مدیریت ممکن است وجوه زیادی را با ویژگی ها و شرایط خاص ارائه دهد.
در نهایت، یک نهاد سپرده گذار از دارایی های صندوق (یعنی پول سرمایه گذاری شده) محافظت می کند و بر هر کاری که مدیر صندوق از طرف دارندگان واحد انجام می دهد نظارت می کند. ارزش صندوقهای سرمایهگذاری به بازدهی همه داراییهای مالی که با پولی که از سرمایهگذاران جمعآوری میکنند، بستگی دارد.
یک صندوق سرمایه گذاری چگونه کار می کند؟
ما از قبل بازیکنان را می شناسیم: سرمایه گذاران، شرکت های مدیریتی و سپرده گذاران. سرمایه گذاران ابتدا باید واحدهایی را در صندوقی که انتخاب می کنند خریداری کنند. قیمت هر واحد، «ارزش خالص دارایی» صندوق است. از آنجا که سرمایه گذاران می توانند هر زمان که بخواهند واحدها یا سهام خود را بفروشند ("بازخرید" کنند، ارزش سهام صندوق می تواند افزایش یا کاهش یابد.
شرکت های مدیریت ، سرمایه گذاری های صندوق را مدیریت می کنند. هدف آنها یافتن بهترین فرصت ها و محصولات مالی برای پول سرمایه گذاران است و ممکن است مجموعه ای از وجوه با ریسک و نرخ بازدهی متفاوت را به مشتریان ارائه دهند.
سودآوری صندوق ها به بازده دارایی هایی که در آن سرمایه گذاری می کنند بستگی دارد.
چه نوع صندوق های سرمایه گذاری وجود دارد؟
انواع مختلفی از صندوق های سرمایه گذاری وجود دارد که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند:
• صندوق سرمایه گذاری سهام
همانگونه که از نام صندوقهای سرمایهگذاری سهام نیز مشخص است و براساس الزامات سازمان بورس و اوراق بهادار، موظّفند حداقل ۷۰ درصد از سرمایه خود را در سهام و حق تقدم سهام سرمایهگذاری کنند. این صندوقها دارای ریسک بالایی هستند و همچنین میتوانند سود بیشتری نسبت به صندوقهای با درآمد ثابت یا مختلط ایجاد کنند.
• صندوق سرمایهگذاری اوراق بهادار
این صندوقها با سرمایهگذاری روی اوراق بهادار به سودآوری برای سرمایهگذاران اقدام میکنند.
• صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت
اگر شما فردی هستید که میزان ریسک پذیری کمی دارید و تمایل دارید سودی ثابت و مشخص به دست آورید این صندوق ها برای شما مناسب می باشد. صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت، سود بالاتری نسبت به سپرده بانکی دارند و به همین دلیل جذابیت بیشتری برای سرمایهگذاران دارند.
70 تا 90 درصد از دارایی صندوقهای سرمایهگذاری درآمد ثابت را اوراق مشارکت، سپرده بانکی و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت تشکیل میدهد و باقیمانده آن بنا بر تصمیم مدیر صندوق، در سهام سرمایهگذاری میشود.
• صندوق سرمایه گذاری مختلط
اینها صندوق های سرمایه گذاری هستند که در درآمد ثابت و ابزارهای سهام سرمایه گذاری می کنند. هر صندوق استراتژی سرمایه گذاری خاص خود را دارد که درصد سرمایه ، سرمایه گذاری شده در درآمد ثابت و سهام را تغییر می دهد.
یکی از مزایای صندوقهای مختلط این است که بازده مورد انتظار و مواجهه با ریسک، بسته به ترکیب پرتفوی (یعنی درصدهای سرمایهگذاری شده در درآمد ثابت و سهام) متفاوت است و آنها را برای پروفایلهای مختلف سرمایهگذار مناسب میکند. آنها راه بسیار جذابی برای تنوع بخشیدن به سرمایه گذاری های شما به همین دلیل هستند، با بازده مورد انتظار بالاتر از صندوق های با درآمد ثابت بدون اینکه ریسک سرمایه گذاری به طور کامل در سهام را بپذیرید.
• صندوق های سرمایهگذاری کالایی قابل معامله (ETC)
کالای قابل معامله در بورس (ETC) نوعی اوراق بهادار است که میتواند به معاملهگران و سرمایهگذاران بدون دسترسی مستقیم به بازارهای کالاهای نقدی یا مشتقات، در معرض کالاهایی مانند فلزات، انرژی و دام قرار گیرد. یک ETC میتواند تک تک کالاها یا سبدی از چندین کالا را ردیابی کند و میتواند جایگزین جالبی برای تجارت کالاها در بازار آتی باشد.
یک ETC می تواند در یک کالا یا در یک سبد کالا سرمایه گذاری کند و عملکرد آن می تواند بر اساس قیمت لحظه ای کالا باشد یا به قراردادهای آتی مرتبط باشد.
• صندوق های سرمایهگذاری خطرپذیر (VC)
صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) نوعی سرمایه خصوصی و نوعی تامین مالی است که سرمایه گذاران به شرکت های نوپا و کسب و کارهای کوچکی که تصور می شود پتانسیل رشد بلندمدت دارند ارائه می کنند. سرمایه گذاری خطرپذیر عموماً از سرمایه گذاران ثروتمند، بانک های سرمایه گذاری و سایر مؤسسات مالی تأمین می شود.
با این حال، همیشه شکل پولی ندارد. همچنین می تواند در قالب تخصص فنی یا مدیریتی ارائه شود. صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر معمولاً به شرکتهای کوچک با پتانسیل رشد استثنایی، یا به شرکتهایی که به سرعت رشد کردهاند و به نظر میرسد آماده ادامه گسترش هستند، تخصیص مییابد. اگرچه برای سرمایهگذاران میتواند خطرناک باشد، اما پتانسیل بازدهی بالاتر از میانگین یک بازده جذاب است.
• صندوق های سرمایهگذاری صندوق در صندوق FOF
صندوق سرمایه گذاری صندوق در صندوق که به عنوان سرمایه گذاری چند مدیره نیز شناخته می شود، یک صندوق سرمایه گذاری تلفیقی است که در انواع دیگر صندوق ها سرمایه گذاری می کند. به عبارت دیگر، پرتفوی آن شامل پرتفوی های زیربنایی مختلف سایر صندوق ها است. این دارایی ها جایگزین هرگونه سرمایه گذاری مستقیم در اوراق قرضه، سهام و سایر انواع اوراق بهادار می شوند. هدف استراتژی صندوق دستیابی به تنوع گسترده و حداقل ریسک است.
• صندوق های سرمایهگذاری املاک و مستغلات
صندوق سرمایه گذاری املاک و مستغلات یک منبع ترکیبی از سرمایه است که برای سرمایه گذاری در املاک و مستغلات استفاده می شود.
صندوقهای سرمایهگذاری املاک و مستغلات شباهتهایی با REIT دارند، زیرا هر دو منابع سرمایهای هستند که برای سرمایهگذاری در املاک و مستغلات استفاده میشوند. با این حال، تفاوتهای کلیدی بین آنها وجود دارد، از جمله این واقعیت که REIT شرکتهایی هستند که باید 90٪ از درآمد مشمول مالیات خود را بین سهامداران توزیع کنند تا وضعیت مزیت مالیاتی خود را در IRS حفظ کنند. صندوق های املاک و مستغلات مجبور نیستند از این قوانین پیروی کنند. بنابراین، بسیاری از سرمایه گذاران خود را از طریق افزایش سرمایه به جای پرداخت سود، سود کسب می کنند.
• صندوق های سرمایهگذاری پروژه
سرمایه گذاری پروژه عبارت است از مجموع منابع پولی و غیر پولی که سرمایه گذار می خواهد به یک پروژه ارائه دهد تا پس از اتمام موفقیت آمیز پروژه، سود یا بازدهی به دست آورد. صندوقهای سرمایهگذاری پروژه بهمنظور انجام پروژه مورد نظر خود، در چارچوب اساسنامه و با رعایت مقرّرات، یک شرکت سهامی خاص به نام «شرکت پروژه» تأسیس میکنند که آن شرکت، پس از تکمیل و آغاز مرحلهی بهرهبرداری، تبدیل به یک شرکت سهامی عام شده و سهام آن در بورس یا بازار خارج از بورس پذیرش و قابل معامله میشود.
• صندوق های سرمایه گذاری ارزی
صندوق سرمایه گذاری ارزی با هدف پاسخ به نیاز سرمایه گذاری آن دسته از سرمایه گذاران که اقدام به خرید و نگهداری ارزی می کنند، ایجاد شده است. فعالیت این صندوق صرفاً جمع آوری سپرده های ارزی است. همچنین این صندوق در سپرده های ارزی بانکی سرمایه گذاری می کند.
نحوه انتخاب صندوق سرمایه گذاری
قبل از انتخاب یک صندوق سرمایه گذاری، مهم است که ریسک ها، هزینه ها و سایر ویژگی های آن را بشناسید و زمان کافی را صرف تحقیق در مورد آن کنید تا تصمیمی آگاهانه بگیرید. به عنوان سرمایه گذار، ما باید امور مالی شخصی ، اهداف و سطح ریسکی را که آماده پذیرفتن آن هستیم، در نظر بگیریم تا سرمایه گذاری هایمان با مشخصات و شرایط ما مطابقت داشته باشد.
هر صندوق دارای شرایطی برای تضمین، مدت سرمایه گذاری و بازارهایی است که در آن سرمایه گذاری می کند. سرمایه گذاران باید در حد توان خود سرمایه گذاری کنند. سایر عوامل کلیدی، بازخرید و کارمزد مدیریت یا دوره و نرخ بازده صندوق است.
صندوق قابل معامله در بورس (ETF) چیست؟
صندوق قابل معامله در بورس (ETF) نوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری تلفیقی است که بسیار شبیه به یک صندوق سرمایه گذاری مشترک عمل می کند. به طور معمول، ETF ها یک شاخص، بخش، کالا یا سایر دارایی های خاص را ردیابی می کنند، اما برخلاف صندوق های سرمایه گذاری مشترک ، ETF ها را می توان به همان روشی که یک سهام معمولی می تواند در بورس خرید یا فروخت. یک ETF میتواند به گونهای طراحی شود که هر چیزی از قیمت یک کالای خاص گرفته تا مجموعهای بزرگ و متنوع از اوراق بهادار را ردیابی کند. ETF ها حتی می توانند برای ردیابی استراتژی های سرمایه گذاری خاص ساختار بندی شوند.
قیمت سهام ETF در تمام روز با خرید و فروش ETF در نوسان است. این با صندوق های سرمایه گذاری متفاوت است که فقط یک بار در روز پس از بسته شدن بازار معامله می کنند.
گردآوری:بخش سرمایه های دیجیتال بیتوته